Muszkietnicy i hajduki - wyprawa Zygmunta III w 1598 roku

Zdań kilka dotyczących wojsk Zygmunta III w jego wyprawie do Szwecji w 1598 roku . Król z własnej szkatuły, a także przy pomocy zaciągniętych pożyczek, zdołał zgromadzić ok. 4000 żołnierzy. Byli to przede wszystkim węgierscy, niemieccy i polscy zaciężnicy (a także przynajmniej 100 Szkotów) , do których po przybyciu do Szwecji dołączyły szwedzkie oddziały wierne Zygmuntowi III (ok. 4000 ludzi). Niestety z wojskami królewskimi nie połączyły się wojska z Finlandii (dawny korpus Klasa Fleminga), których bez wątpienia zabrakło w ostatecznym starciu z ks. Karolem.

Pod Stegeborgiem 8 września 1598 roku król miał mieć do dyspozycji nieco ponad 5000 żołnierzy (aczkolwiek jedno ze źródeł podaje, z dużą przesadą, 10 000) – 3000 piechoty zaciężnej i 400-500 szwedzkiej, 200 zaciężnej i 1500 szwedzkiej jazdy.

Kalmar obsadzono garnizonem złożonym z 300 piechurów niemieckich i 100 piechurów szwedzkich, pod komendą Holausa (być może chodzi o zwolennika Zygmunta III, Olafa Larssona)

W przegranej bitwie pod Linköping (Stångebro) stoczonej 25 września 1598 roku armia miała liczyć ok. 8000 żołnierzy i 6 dział, znane oddziały szwedzkie to:

- szwedzka Adelsfanan (chorągiew kawalerii szlacheckiej) - ok. 300 ludzi

- ryttare z prowincji Småland – ok. 300 ludzi

- ryttare z prowincji Östergötland – ok. 300 ludzi

- 5 fänikor (chorągwie liczące od 200 do 500 ludzi) piechoty z prowincji Småland

- piechota z prowincji Västergötland i Östergötland (ilość fänikor nieznana)

Zidentyfikowane nazwiska oficerów towarzyszących Zygmuntowi III:

Oficerowie polscy – Jerzy Farensbach, Samuel Łaski

Węgierska piechota nadworna i zaciężna – ok. 1200 żołnierzy. Znani oficerowie to Kasper Bekiesz, jego syn Wacław, Caspar Horwatt,

Niemiecka piechota zaciężna – Peter (Piotr) Gottberg, Hildebrand Creutz (ranny pod Linköping), Foyt (? zginął pod Linköping)

Zaciężna jazda królewska – Jan Weyher (ranny pod Linköping)

Piechota szwedzka – Gustav hrabia Brahe, Gustav Baner, Stan Baner