Białogłowy, które nierządem się bawią, i mężów rycerskich czynią niewieściuchami przez nieczystości swoje

Szymon Starowolski w swoim Prawym rycerzu wykładał jak powinien wyglądać idealny chrześcijański rycerz, a przy okazji piętnował różne zachowania, które według niego nie przystoją obrońcom wiary i kraju. Nic więc dziwnego, że musiało się dostać i paniom lżejszych obyczajów jak i żołnierzom którzy z ich usług korzystali:

Naprzód, aby [mężny rycerz] rozkoszy cielesne i miękkości pomiatał a sam siebie i złe skłonności swoje zwojował pierwej, niżeli nieprzyjaciela ojczyzny wojować zechce. Bo to wielka sromota rycerzowi nierządem się bawić i wozić z sobą nałożnicę, która go w pieszczoty wprawuje, i serce mu kazi do boju, a pijaństwem i wyśmenitemi potrawami paść mu się każe. I wielki grzech do tego; pierwsza, że majestat boski obraża, który w przykazaniu swojem ś[więtym] wszelkiej nieczystości zakazał. A w tem jeszcze bardziej wszetecznego cudzołóstwa, które sobie teraźniejszy żołnierze naszy tak za nic mają, iż niemniej się nie wstydają grzechu cielesnego, jako jedzenia, mówienia [sic!] i picia. I owszem z majętniejszych, który małżonkę poczciwą mając, nie ma nierządnice jakiej, lubo w domu lubo w mieście nie mają za kawalera dobrego. Tak świat do szaleństwa przyszedł, iż kto się jeno nie oponuje Panu Bogu i nie czyni że szczerej złości każdej rzeczy przeciwko przykazaniu jego ś[więtemu] tego nie mają między sobą za poczciwego. A te białogłowy, które nierządem się bawią, i mężów rycerskich czynią niewieściuchami przez nieczystości swoje i tchórzami, nazywają się kawalerkami, iż jeżdżą na ich głowie jako na ośle, rozkazują im to czynić, co one chcą, nie co słuszność i powołanie człowieka rycerskiego wyciąga.