Która chorągiew po której ma iść - cz. III

Pułk pułkowi nierówny, jak dowodzi struktura zgrupowania lisowczyków zaciągniętych w 1622 roku na służbę cesarską. Miało ich być 6000, zebrało się 3800. Jako że dzięki zapiskom kapelana lisowczyków, franciszkanina Wojciecha Dembołeckiego, znamy strukturę pułku owych elearów, pozwolę sobie ją tu zamieścić – idealnie wszak pasuje do cyklu. Coś czuję, że lisowczycy jeszcze się tu przy innej okazji pojawią…

Pułkownik – Stanisław Stroynowski; oficjalnym ‘szefem’ pułku był Zygmunt Karol Radziwiłł, ale to Stroynowskiego słuchali podkomendni

Oboźny wojskowy – Aleksander Pacyna

Sędzia wojskowy – Aleksander Gwiazdowski

Strażnik wojskowy – Benedykt Połujański

15 chorągwi jazdy:

-          ‘Czerwona’ pułkownika  - 400 koni

-          ‘Czarna’ pułkownika  – 400

-          Paweł Mojsławski  -300

-          Adam Skorulski – 300

-          Jan Sławęcki – 300

-          Jan Sulmirski  - 300

-          Jerzy Chełmski – ta i kolejne chorągwie po 200 koni

-          Maciej Dembiński

-          Paweł Godlewski

-          Jan Grążewski

-          Jan Lubowicki

-          Jan Machalski

-          Remigiusz Nowomiejski

-          Andrzej Zejma

-          Marcin Żarski- rotmistrz ten zginął w sierpniu 1622 roku

Nie nawojowali się owi elearzy w tej kampanii, ale co kawałek Europy zwiedzili na zasadzie ‘odwiedź nowe kraje, poznaj nowych ludzi i złup ich niemiłościwie...’ to zdecydowanie ich.  Poza tym mogli się popisywać przez sojusznikami swoimi talentami jeździeckimi i łuczniczymi – jak ten lisowczyk który miał przepłynąć Ren stojąc na grzbiecie swojego rumaka.