Zły to znak. Siedmiogrodzianin winien cofnąć się...

Pamiętacie anegdotę z 1812 roku, kiedy to przy przeprawie Wielkiej Armii przez Niemien koń Napoleona I spłoszył się przebiegającego zająca? Ktoś ze świty cesarza miał wtedy powiedzieć prorocze Zły to znak. Rzymianin cofnąłby się. Znalazłem podobnie złowieszczy przypadek z 28 marca 1657 roku, kiedy to Jerzy II Rakoczy wjeżdżał do Krakowa. Tak oto Kochowski zapisał owo wydarzenie:

Pod miastem znajduje się od wschodu rozległa równina, zwana Strzelnicą, ponieważ straż miejska doskonali się tam w umiejętności celnego strzelania z broni palnej i odbywają swoje ćwiczenia puszkarze; otóż kiedy Rakoczy przejechał przez środek tego pola i chciał powitać Wirtza [szwedzkiego komendanta Krakowa  - K.], który mu wyszedł naprzeciwko, nagle niebem wstrząsa straszliwy grzmot, chmury gwałtownie uderzają o siebie, a wylatujący z nich piorun obala i zabija żołnierza z konnej eskorty powozu. Konie zaprzęgnięte do karety, strwożone niebieskim ogniem, nie dały się kierować ani powstrzymać cuglami, wyrwały lejce z rąk woźniców, zboczyły z drogi na manowiec i narażając jadących na niebezpieczeństwo wywróciły karetę na ziemię. Nikt  z konnej eskorty ani z postępującego za pojazdem orszaku nie pospieszył z pomocą, czy to że strach ich poraził, czy też że groza niespodziewanego niebezpieczeństwa wprawiła ich w odrętwienie i pozbawiła odwagi. Rakoczego juk piorunu ogłuszył, a kiedy wypadł z powozu, tak gwałtownie uderzył się o ziemię, że aż sobie wywichnął kciuk u prawej ręki.