Która chorągiew po której ma iść - cz. I

Zaniedbałem ostatnio wszystkie cykle blogowe (poza malarzami), brakuje mi chyba na nie weny, więc spróbujemy odczarować złą passę czymś nowym... W związku z tym dodam nową serię wpisów - będzie chyba najbardziej użyteczny dla wargamerow (zwłaszcza do systemu w typie OiM). Chciałbym w nim przedstawiać dane dotyczące podziału armii koronnych i litewskich na pułki  jazdy autoramentu narodowego (a gdzie to możliwe dodam także dane dotyczące piechoty i dragonii) – takie ODB mogą być przydatne przy tworzeniu scenariuszy do gier i kampanii. Oczywiście będę zamieszczał tylko takie spisy, gdzie dysponuję dokładniejszymi danymi. Rzecz wydaje mi się ciekawa, bo pokazuje jak duże były różnice w wielkości pułków.  Zauważyć można też niejaką ‘specjalizację’ – niektóre pułki miały spełniać zadania rozpoznawcze i osłonowe (jako siły lekkie), w niektórych mamy do czynienia z dużą liczba husarii (pułk JKM, hetmańskie) stąd są to główne formacje uderzeniowe armii. Jeżeli cykl wyda się ciekawy (wszelkie komentarze mile widziane) doczeka się kontynuacji...

Pułki kawalerii w kampanii mołdawskiej 1686 roku.

W każdym pułku ilość chorągwi danego typu jazdy, po myślniku łączna liczba koni (stan etatowy) w tych chorągwiach:

I. Pułk JKM Jana III Sobieskiego:

- 7 chorągwi husarii  - 1120 koni

- 10 chorągwi pancernych – 1400 koni

II. Pułk królewicza Jakuba Sobieskiego:

- 3 chorągwie husarii – 450 koni

- 7 chorągwi pancernych – 820 koni

III. Pułk hetmana wielkiego koronnego Stanisława Jabłonowskiego, wojewody ruskiego:

- 7 chorągwi husarii – 950 koni

- 14 chorągwi pancernych – 1790 koni

IV. Pułk hetmana polnego koronnego Jędrzeja Potockiego, kasztelana krakowskiego:

- 6 chorągwi husarii – 790 koni

- 15 chorągwi pancernych – 1840 koni

V. Pułk Feliksa Potockiego, wojewody krakowskiego:

- 1 chorągiew husarii – 120 koni

-3 chorągwie pancerne – 350 koni

VI. Pułk Rafała Leszczyńskiego, wojewody kaliskiego:

- 1 chorągiew husarii – 150 koni

- 5 chorągwi pancernych – 540 koni

VII. Pułk strażnika wielkiego koronnego Stefana Bidzińskiego, kasztelana sandomierskiego:

- 6 chorągwi pancernych – 690 koni

- 2 chorągwi wołoskie – 160 koni

VIII. Pułk Hieronima Lubomirskiego, marszałka nadwornego:

-  7 chorągwi pancernych – 920 koni

IX. Pułk Atanazego Miączyńskiego, łowczego koronnego:

- 3 chorągwie pancerne – 350 koni

- 5 chorągwi wołoskich – 460 koni

X. Pułk strażnika wojskowego Michała Zbrożka:

- 2 chorągwie pancerne – 250 koni

- 4 chorągwie wołoskie – 380 koni

XI. Pułk oboźnego wojskowego Marcina Chełmskiego:

- 3 chorągwie pancerne – 350 koni

- 3 chorągwie wołoskie – 280 koni

XII. Reszta kawalerii biorąca udział w wyprawie, nie wchodząca w skład pułków:

- 6 chorągwi wołoskich – 440 koni

- 3 skwadrony/regimenty arkebuzerii – 700 koni

XIII. Kawaleria pozostawiona ‘przy pograniczu’, dowodzona przez Stanisława Drużkiewicza, kasztelana chełmskiego:

- 5 chorągwi pancernych - 500 koni

- 4 chorągwie tatarskie – 400 koni

- 3 chorągwie wołoskie - 250 koni

XIV. Piechota i dragonia, która nie wchodziła w skład pułków jazdy:

- 33 regimenty i 3 freikompanie piechoty cudzoziemskiej  -12 590 porcji

- 2 chorągwie piechoty węgierskiej – 500 porcji + załogi zamkowe (200 porcji)

- 9 regimentów i 1 freikompania -  4 170 porcji