Kolejna zmianą której chciałbym poświęcić kilka słów to przeformowanie z rajtarii na jazdę kozacką. Co ciekawe przykłady znalazłem tylko w armii litewskiej.
W listopadzie 1658 roku w dawnej dywizji hetmana Gosiewskiego, pod nowym regimentarzem Samuelem Komorowskim, dwie chorągwie rajtarskie Stefana Niewiaromskiego (który wraz z Gosiewskim wpadł do niewoli moskiewskiej pod Werkami) zostały przekształcone w chorągwie kozackie i oddane Eliaszowi Komorowskiemu (notabene był to brat Samuela...) i Janowi Kanimierowi.
W lutym 1660 roku rajtaria Krzysztofa Jeśmana Synkowskiego została, jako chorągiew kozacka, przejęta pod komendę Hrehorego Kazimierza Podbereskiego, a Samuel Andrzej Abrahamowicz przekształcił własną chorągiew rajtarii także w chorągiew kozacką.
W maju tegoż roku Jan Kanimier utracił jedną ze swoich kompanii rajtarii, którą jako kozacką przejął Wiktoryn Konstantyn Mleczko.
Rok poźniej kolejna jednostka rajtaria Stefana Niewiaromskiego, dowodzona przez obersztlejtnanta Dawida Jordana, stała się kozacką chorągwią pod Bonifacym Teofilem Pacem.
Przyznam szczerze, że nad tego typu zmianą warto by przeprowadzić dokładniejsze badania, do których niestety brak mi materiałów. Przeformowano wszak jednostkę autoramentu cudzoziemskiego, która (przynajmniej w teorii) powinna mieć zupełnie inny sposób zaciągu, odmienne wyposażenie i taktykę walki od zaciąganej system towarzyskim chorągwi kozackiej. Formacje te różniły się także żołdem, rajtaria nie powinna być również dopuszczana do hiberny (chociaż akurat w przypadku Litwy znamy przykład z 1674 roku, kiedy formacja ta została dopuszczona do 'chleba zimowego'). Na dzień dzisiejszy taka zmiana pozostaje więc dla mnie najbardziej zagadkowa...
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz