niedziela, 10 czerwca 2018

Kadrinazi radzi i odradza - cz. XVII



W dzisiejszej recenzji wracamy do serii Century of the Soldier 1618-1721, wydawnictwa Helion & Company. W poprzednich recenzjach sporo narzekałem, zobaczymy jak będzie przy kolejnym podejściu. Tym razem skierujemy naszą uwagę na wschód, okazją ku temu będzie praca Borisa Megorsky’ego The Russian army in The Great Northern War 1700-21. Organisation, Materiel, Training and Combat Experience, Uniforms. Autor jest niezależnym badaczem, ale i rekonstruktorem, zajmującym się właśnie epoką Wielkiej Wojny Północnej.

Jak to zazwyczaj najpierw przyjrzymy się strukturze pracy, żeby potem poświęcić nieco miejsca ogólnym komentarzom na temat treści, ilustracji, etc. Książka należy do podserii tzw. ‘Culverins’ czyli monografii wydawanych w miękkiej oprawie, ale zawierających kolorowe plansze. Włącznie z bibliografią liczy 270 stron.

Po krótkim wprowadzeniu, w którym Autor omawia aktualny stan badań tematu, przechodzimy do rozdziału pierwszego, omawiającego organizację armii moskiewskiej. Rozdział ma  cztery podrozdziały:
- o organizacji armii i jej jednostek, gdzie możemy np. znaleźć strukturę dywizji i regimentów
- o starych jednostkach, przed reformami Piotra: strzelcach, jeździe bojarskiej, rajtarach, artylerii, Kozakach i lekkiej jazdy (jak Kałmucy czy Baszkirzy)
- o „nowej armii”, głównie jednostkach piechoty (w tym gwardii), grenadierach, milicji, dragonach, artylerii i lekkiej jeździe
- o flocie

Drugi rozdział to owe ‘Materiel’, czyli wyposażenie i uzbrojenie. Mamy tu obszernie omówioną broń białą i palną, a także ekwipunek z nią związany – podzielone na sekcję dotyczącą piechoty i jazdy. Sporo miejsca poświęcono artylerii, w tym także oblężniczej. Znaczną część tego rozdziału stanowi kolejny podrozdział, w którym Autor zajmuje się umundurowaniem. Znajdziemy tu sekcje o nakryciach głowy, nawet fryzurach (!), a nawet informacje dotyczące butów i rękawic. Omówiona jest nawet kwestia strojów występujących wśród marynarzy. W następnym podrozdziale zapoznamy się z zagadnieniem sztandarów i muzyki wojskowej. Rozdział kończy część opisująca okręty i wyposażenie marynarki wojennej.

Trzeci rozdział to opis szkolenia i doświadczeń wojennych armii moskiewskiej tej doby. Sporo miejsce poświęcono podręcznikom wojskowym, które stosowano w armii – bardzo ciekawe zagadnienie. Kolejna część rozdziału to przekucie teorii na praktykę, czyli działania wojenne. Autor opisuje taktykę użycia poszczególnych formacji, w tym artylerii. W następnym podrozdziale możemy zapoznać się z „małą wojną”, a dwa następne dotyczą działań oblężniczych i taktyki w działaniach morskich.

Po krótkim podsumowaniu, mamy trzy aneksy:
- pierwszy to dwie mapy, jedna z nich przedstawia mapę środkowej Europy i operacji armii moskiewskiej w czasie WWP, z zaznaczeniem ważniejszych bitew. Druga to mapa europejskiej części Rosji, gdzie także znajdziemy ważniejsze starcia
- drugi aneks to specyficzne kalendarium, wymieniające wszystkie bitwy i oblężenia w których brała udział armia Piotra I. Przy każdej mamy podane miejsce, datę i wynik starcia
- trzeci, nader obszerny aneks, to opis mundurów regimentowych. Poświęcę mu kilka słów przy omawianiu ilustracji

Bibliografia jest obszerna, dzieli się na sekcje: opublikowanych materiałów źródłowych, opracowań i artykułów. Brak materiałów archiwalnych może dziwić, jest jednak dobrze uzasadniony przez Autora i, jak się wydaje, nie wpływa na jakość opracowania tematu.

Co do ilustracji – z reguły jestem dość krytyczny w tej materii, zwłaszcza jeżeli chodzi o materiały z epoki. Tutaj jednak mamy istny majstersztyk. 131 ilustracji tu głównie źródła ikonograficzne, pozostała część to zdjęcia rosyjskich rekonstruktorów historycznych. Autor często odwołuje się do owych obrazów i tłumaczy ich walory i mankamenty. Do tego mamy obszerne sekcje ilustracji kolorowych:
- pięć plansz (po trzech żołnierzy każda) autorstwa Nikolaya Zubkova. Wspaniałe prace, bardzo klimatyczne, mam nadzieję że ten rysownik częściej będzie dostarczał materiałów do serii
- 14 kolorowych sztandarów ze zbiorów szwedzkich
- 45 kolorowych  sztandarów (rysunki z epoki)
- 12 kolorowych sztandarów (współczesne rysunki)
- seria zdjęć ukazujący ekwipunek ze zbiorów rosyjskich
- 44 rekonstrukcje mundurów opisanych w aneksie trzecim, ukazujące najważniejsze części stroju

Książka jest napisana bardzo sprawnym piórem, czyta się ją niezwykle przyjemnie, podziwiając erudycję autora. Megorsky prowadzi Czytelnika pewną ręką, także spokojnie z pracą może się zapoznać ktoś kto dopiero zaczyna swoją przygodę z tematem. Nie boi się jednocześnie przyznać, jeżeli nie jest w stanie czegoś potwierdzić źródłowo/ma zbyt mało podstawa do danej teorii. Lekturę bardzo usprawnia konstrukcja pracy, która może być wzorem dla monografii tego typu – bardzo przejrzysta, a jednocześnie zbilansowana. Dla czytelnika jak ja, który nie zna języka rosyjskiego, to niesamowita okazja zapoznania się z bardzo szczegółowym opisem armii Piotra I. Bardzo ciekawym zabiegiem jest, oprócz podawania w przypisach oryginalnych tytułów prac i artykułów, tłumaczenie owych tytułów na angielski. Naprawdę trudno jest mi cokolwiek w tej pracy skrytykować, może tylko to że chętnie przeczytałbym jeszcze ze 100 stron, tak mnie wciągnęła.

Rzadko tak bezkrytycznie się zachwycam książką historyczną, ale naprawdę, jak dla mnie jest to póki co odkrycie roku. Mam nadzieję, że Boris Megorsky napisze i opublikuje w serii kolejne prace, chętnie się z nim zapoznam.

Końcowa ocena [według rankingu – trzeba mieć – można mieć – lepiej odpuścić – zdecydowanie unikać] to, jak widać po recenzji, trzeba mieć. To naprawdę niezwykle ciekawa praca, rzekłbym obowiązkowa lektura dla zainteresowanych WWP czy wojskowością rosyjską.


Brak komentarzy:

Prześlij komentarz