Tatarów ośmdziesiąt tysięcy

We wrześniu 1575 roku Ruś Czerwona i Podole padły ofiarą straszliwego najazdu tatarskiego. Czambuły rozlały się szeroko po niebronionym terytorium, paląc, mordując i gromadząc ogromne łupy. Jak pisał Bielski w swojej kronice:

Taką nieoszacowaną szkodę uczynili, jaka niesłychana była w Polsce; bo okrom pobitych starych ludzi i małych dziatek, ludzi wszystkich przez pięćdziesiąt i pięć tysięcy wywiedli w niewolę, a koni i klacz półtorakroć sto tysięcy, nuż była i owiec barzo wiele, nie wspominając innych łupów, szat, złota, srebra; a tak prędko z tem uszli, że ich nikt dogonić nie mógł.

W najeździe miało jakoby brać udział blisko 80 000 Tatarów, oto jak według zapisu kronikarza przedstawiał się podział sił tatarskich:

Naprzód szedł Alkierej sułtan z chorągwią kitajki białej i czerwonej, wszerz na dwa sążenia a na wierzchu kutas [frędzel] z końskiego ogona farbowany, ludu było pod chorągwią 15 000. Lazidgierej sołtan z chorągwią kitajki zielonej a białej, pod nią było Tatar 10 000. Alikierej z chorągwią czerwoną o dwóch ogonach, pod którą było Tatar 10 000. Satkierej z chorągwią kitajki czerwonej i białej z kutasem, pod którą było ludu 15 000. Za tymi szedł sułtan Kikierej z chorągwią kitajki białej i zielonej o czterech ogonach, ludu było po nią 8000. Za tymi szli Cirkasowie pietihorscy z chorągwią kitajki białej a zielonej z kutasami, ludu po nią było 7000. Dobruccy i białogrodzcy Tatarowie szli wprzód przed wojskiem z Bakajem, których było 1000. Komorników [?] też było o jednym koniu chłopu wybornych do 15 000. A nad temi wszystkiemi wojski mieli władzę najpierwszą synowie carza przekopskiego, których tam było siedm.