wtorek, 8 lutego 2011

A cuirassier in russett armes, befittingly horsed

[to już ostatki wpisów przed przerwą – w czwartek blog przechodzi w tryb off line na miesiąc]
W roku 1632 w Cambridge ukazała się praca pod przydługim tytułem: Militarie instructions for the cavallrie:  Rules and directions for the service of horse, collected out of divers forrain authors, ancient and modern, and rectified and supplied according to the present practice of the Lowe-Countrey warres. Jej autor – John Cruso – mimo że nie był zawodowym żołnierzem, a co najwyżej dobrze oczytanym samoukiem, dokonał bardzo ciekawego zestawienia prac uznawanych za najważniejsze w kontynentalnych szkołach wojowania. W oparciu o teksty von Wallhausena, Basty i Melzo (tych trzech panów to klasyka ówczesnej myśli wojskowej) powstała praca, która stała się wzorcem dla oficerów kawalerii podczas ECW. Co prawda Cruso, nie będąc świadkiem zmian zachodzących w taktyce i wyposażeniu kawalerii na polach bitew Wojny Trzydziestoletniej, nie był w stanie opisać nowych trendów w rozwoju kawalerii, wciąż jednak jego praca była bardzo ważna, zwłaszcza w mocno zacofanej jeżeli chodzi o reformę kawalerii Anglii.
Poniżej fragmenty z pracy Cruso, opisujące idealne wyposażenie kirasjera. Pozwalam sobie wrzucić zapis oryginalny, urocza jest ta angielszczyzna. Cruso zalecał, by kirasjer dosiadał rumaka wysokiego na piętnaście dłoni (fifteen hands high), to jednak opisy wyposażenia są tu najciekawsze:
A close casque or head-piece, gorget, breast, pistol proof (as all the cuirasse in every piece of it) and caliver proof (by addition of placate) the back, pouldrons, vanbraces, 2 gauntlets, tasses, culets or guard de rein, all fitting to his bodie: A good sword (which was to be very stiffe, cutting and sharp-pointed) with girdle and hangers, so fastened to his cuirasse that he might readily draw it: a buff coat with long skirts to wear between his armour and his clothes. (...) two cases with good firelocks, pistols hanging at his saddle, having the barrel of 18 inches long and the bore of 20 bullets to the pound (or 24 rowling in) (...) his saddle and bit must be strong, and made after the best manner (...) he is to have his bridle made with a chain to prevent cutting.
Więcej smaczków z tej pracy w marcu…

4 komentarze:

  1. Do you know what was the difference between Arkabuzeria & Rajtaria in 17 c. Polish army? Wimmer didn't give clear answer. Brzezinski writes that Arkabuzeria "were organized after Polish conrade system & dressed in Polish style"

    OdpowiedzUsuń
  2. If You willing to wait one month for answer (as I'm in process of moving home and will have internet connection in new flat on 10th of March) I will be more than happy to write entry on blog about it

    OdpowiedzUsuń
  3. It would be great!
    Regards,
    Vlad

    OdpowiedzUsuń
  4. Kadrinazi,
    parę uwag - koń wysoki na 15 dłoni to jest mniej więcej 150cm - czyt to był 'rumak'? Myślę ze generalnie nie był rumakiem w pojęciu naszych przodków XVII wieku, choć to już zależało od rejonu bo zdarzały się wyjątki -np Francuzi w XVII wieku mieli dobre konie kirajsjerskie z rejonu La Perche czyli Percheron'y -:)
    Cruso podaje info o siodle i kiełznie - good saddle and bit - biorąc pod uwagę epokę i żołnierza-kawalerzystę owo kiełzno czyli 'bit' to munsztunk czyli 'curb-bit', z wodzami rozpoczynającymi się łańcuszkami w początkowej (od kiełzna) fazie żeby później przejść w rzemienie etc.
    pozdrawiam

    OdpowiedzUsuń