Elear [pozdrawiam i niecnie porywam ilustrację!] na swoim blogu wspomniał onegdaj Compendium
Ferculorum albo zebraniu potraw, autorstwa Stanisława Czernieckiego. To
wspaniałe dzieło wydane w 1682 roku jest
pierwszą polską książką kucharską. Niesamowite źródło zaskakujących czasami przepisów,
daje nam także możliwość przyjrzeć się staropolskiej kulturze. Wydaje mi się że
od czasu do czasu zamieszczę fragmenty z tej pracy, wszak nie samą wojaczką
człowiek żyje. Na dobry początek O
kucharzu i jego powinnościach – czyli jak kucharz powinien wyglądać i
jakiego powinien być charakteru:
Kucharz ma być
ochędożony z czupryną albo głową wyczesaną, z ogoloną głową, rękami umytemi,
paznoktami oberżnionemi, opasany fartuchem białym, trzeźwy, nieswarliwy,
pokorny, chyży, smak dobrze rozumiejący, condimenta [przyprawy] albo potrzeby do potraw dobrze znający, a
nade wszystko wszystkim obsługujący.