Konie sułtana Sulejmana

[Kolejne trzy dni znów będę odsypiał nocne zmiany, więc wrzucam wpisy niejako ‘na zapas’]

Francuskie poselstwo na dwór sułtana Sulejmana Wspaniałego w 1544 roku było świadkiem wielu cudów i wspaniałości w Istambule. Jednym z najciekawszych opisów jest ten tyczący się koni tureckich, jak sądzę może on zainteresować co niektórych Czytelników mojego bloga. Tłumaczę z angielskiego tłumaczenia, za doskonałą pracą Lisy Jardin Wordly Goods:

Po obydwu stronach ujrzeliśmy konie, niektóre z nich niosły jeźdźców, a wszystkie [konie] miały bardzo bogate rzędy. Nie było wśród nich takiego (a było ich tam ze 200), który nie miałby lejców i strzemion z czystego złota lub srebra. Większość miała na łbie płytkę ze złota lub srebra, w kształcie róży, ozdobioną rubinem lub turkusem. Miały uzdy na turecką modłę, ozdobione złotem i czerwonym jedwabiem, a także turkusami. Każdy z tych koni miał kantar w kształcie złotego lub srebrnego łańcucha, o wartości blisko 500 dukatów [każdy]. Miały małe tureckie siodła, [zdobione] złotem, z podogoniem [tak chyba tłumaczy się słowo ‘crupper’] zdobionym złotym brokatem lub wyhaftowanym aksamitem, z rzędami guzików wiszącymi po obu stronach, [podogonie] wykonane było ze złotej nici lub z czerwonego jedwabiu. Konie te były bardzo piękne tureckie lub berberyjskie –[tu tłumaczę dosłownie, niechże się puryści na mnie nie gniewają, w nawiasach moja próba tłumaczenia, mam nadzieję, że napiszecie jak to dokładnie winno być przetłumaczone] czarne [kare],  ciemnobrązowe [gniade?],  bay [kasztan?], szare, białe, a każdy z nich kosztował przynajmniej 200 dukatów.