Zjawiska opuszczania chorągwi i dezercji (tak w przypadku jazdy jak i BPP) w armii koronnej walczącej w Prusach w 1627 i 1628 roku jak i armii litewskiej w Inflantach przybrały tak dużą i niepokojącą skale, że musiał się tym zająć sejm. W konstytucji z 18 lipca 1628 roku tak czytamy o zbiegach woyska Pruskiego:
Iż siła, pod tę expedycyą, z woyska naszego, z Prus pacholików y piechoty ucieka: postanawiamy, aby tych którzy bez listów świadecznych, Hetmana abo Pułkowników, Rotmistrzów, Poruczników ukażą się, nigdzie nie przyimowano: y owszem w miastach y miasteczkach wszelakich aby łapano, y do Grodów pobliższych abo do woyska odsyłano. A któryby takowych imać y wydawać requisitus nie dopuścił: ma przepadać winę quingentarum marcarum. Co Gród ma sądzić na Kwerelach, sine appellatione. Tęż konstytucyą przimuię y W. X. Lit. o zbiegach woyska swego.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz